"Kötülüklüler" Savanasında Bir Minnoş'un İbretlik Kıssası
Tek kişi olmak onu hep ürkütmüştür... Nevresim gibidir o, çift kişilik... Kafası da kalbi de "single" çalışmaz, mazallah, kendine yabancılaşıverir. O yüzdendir ki, yetişkinliği boyunca tek olduğu günlerin sayısı çok azı pek geçmez... Tamamlanmak ve sağlıklı ilişkilere hazırlanmak için kendisiyle bir olması gerektiğini bilir; ama bunu bir türlü beceremez...
Günlerden bir gün, bir tek gelir, ve onun birini alır... Onlar birlikte ikileşirler... Bizimkinden ise bir çıkınca, geriye ister istemez bir kalır... Can havliyle kendi tekliğini yerden yere vurur, bir başına nefessiz çırpınır, -1'ine tekrar yapışmaya çalışır , delice ister, ama nafile... -1'i artık bir başka tekin +1'i olmuş, çoktan ikileşmiştir bile... Bizimki nihayet durumu kavrayınca, kabullenir ve istemekten vazgeçer... Bu, yani istememek, onu ÖZGÜR kılar... Debelenmeyi bırakır ve "artık kaybedecek bir şeyim yok aq" der... Ve kaybedecek bir şeyinin olmaması da onu DOKUNULMAZ kılar...
