Ne çok yüzlerimiz var hayret, yalnızca bir kişilik insanlıklarımızda
     Ve sizin ne çok yüzleriniz var, sanırım benimkilerden biraz fazla
     Çatılmışken bir yüzünüzün kaşları uğradığım haksızlığa
     Bir diğeri öpücük yollamakta haksızlığı yapana
     Öyleleriniz var ki, öyleleriniz mesela
     Bir yüzü ömrümce dost, hayat arkadaşıyken bana
     Kimbilir kaçıncı yüzü bomboş bakmakta, inkardan kapkara
     Elbet biliyorum, değil kastınız bana, öz varlığıma
     Sizinki bir oluş işte, öyle, düşünmeden, bodoslama
     Bilmesem birbirinize karşı da böylesiniz, üstüme alınırdım da
     Çok yüzlülükteki adaletiniz, içimde düşmanıma bile merhamet yaratmakta
     Neyse ki, bu zulümden herkes nasibini eşit
   

Kaybolmuş, hükümsüz hayatlar var
Bazen senetle satılmış, geri alınamamış
Bazen koyduğun yerde bulunamamış
Ya da öyle fırlatılıp atılmış
Ve pişmanlığı eski sahibinin alnına kazınmış

Küsmüş, mecaz bu ya, ölmüş hayatlar var
Bazen boynundan asılmış
Bazen çok kötüler kandırmış
Ya da öyle iblislerin önüne doğranmış
Ve eski sahibi celladına belinden bağlanmış

Kaybedildiğine üzülmemiş gibi yapılan
Sahte gösterilerin altındaki acılı kıvranışlara aldırmayan
Hiç unutulmamış,
Ama kalp dayanmadığından adı anılmayan
Çalınmış, satılmış, küsmüş, mecaz bu ya; ölmüş hayatlar var