Varsayımsal olarak, hiçbir şekilde fikrim alınmaksızın varedildiğim gibi, üstüne bir de "ben" olmaya zorlandım. Madem başka şansım yok, bari kendimi gerçekleştireyim dediğimde ise önüme çıkmayan engel kalmadı. Öyleyse bu dünyada mutlak anlamda adalet, mutluluk ve özgürlükten sözetmek imkansız...
Tabi, eğer varedilmediysem bu durumdan şikayet etmem anlamsız. Kimi kime şikayet edicem, belli değil. Aslında "ben" olmak da o kadar kötü değil. Zor sadece... Herkes olmak zor... Ya da başka bir deyişle, hiçkimse olmak kolay değil.
Hepimize kolay gelsin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder