Şarkıcı

      Önce ben boyanırım, sonra ışıklar... Her yerde rengarenk duygu parçaları... Şarkıdan şarkıya geçtikçe etrafa saçılıveren... Işıklı pembeye boyanmış biraz heves, bir sandalyenin üzerinde... En son hayal kırıklığım maviye boyanmış, ön masadaki kadının boynunda dansediyor... Ve beyaz gömlekli adam yerdeki bir parça yeşil özlemin üzerine basacakken son anda duruyor... Gözleri gözlerimde, tüm nezaketini takınmış, bir şeyler söylüyor bana... Anlamıyorum, kulağıma doğru eğiliyor... Parfümü mosmor, burnuma doluyor... Eşinin şarkısını elbette söyleyeceğimi bildiriyorum sarı bir nezaketle... Yüzünde açık turuncu bir minnet... Benim makyajım bozuluncaya ve son renkli ışıklar da sönünceye kadar burda yaşayacağız, onlar ve ben... Sanki gerçekmişiz gibi yapacağız bütün bu süre boyunca... Son çizgilerimiz silininceye kadar... Bu bizim sırrımız... Aslında sizin de...