23 Ağustos 2017 Çarşamba

Bodrum'da... Şarkı söylerken...

Üç ayaklı kedi var, sıçrar gibi yürüyen... Mavi-gri ve beyaz alacalı, kocaman gözlü... Her gece iş dönüşü kapıya kadar beni saklana saklana takip eden, yakalandığında gözümün ta içine, en derinlerime delercesine bakan... Ben içeri girinceye kadar sesini çıkarmayıp, sonra miyavlamaya başlayan, ne demek istediğini anlayamadığım...

Engelli arabasını bir kadının ittiği, büzülebileceği kadar büzüşüp, tuhaf, karmaşık bir şekil almış, güzel gözlü genç kız var, bizim dükkanın(!) önünden geçen...Beden dilinin kasılma ve kargaşadan ibaret olduğunu sandığım...Tâ ki, sahneden salladığım elimden kurtulan sevgiyi havada yakalayıp öpücükle karşılık verinceye kadar...

Onlar, aynı gezegeni ve zaman dilimini paylaşmaktan memnun olduklarım arasındalar...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder