Agnostik Tevekkül

     Bazen, ne yapsan olduramazsın. Yorulursun, paniğe kapılırsın daha kötüsü. Vazgeçersin, vazgeçmek de yetmez. Kaçman gerekir... Saklanman, derinlere dalıp üzerini örtmen gerekir. Dost tavsiyeleri, nasihatler anlamını yitirir. Bütün gördüğün kıpırdayan dudaklardır, anladığınsa hiçbir şey...İşte tam bu sınırda, varsa eğer inandığın, ya da inanmaya çalıştığın bir sistem, sımsıkı sarılırsın ona. Çünkü başka çaren yoktur. Ya da yapacak daha iyi bir şeyin. Tanrıya bırakırsın, evrene "salarsın", meleklerden istersin... Peki ya inanamamışsan yıllarca sana sunulanlara?.. Susarsın öyle...Susup beklersin. Fırsat buldukça uyur, gerçeklikten kopabildiğin her anı kar sayarsın.