2 Aralık 2013 Pazartesi

Pırasa

     Sanki bi' yerin yanmış, acımış da, huzursuz huzursuz sızlarmış gibi...En ötelediğin anıların itişe kakışa yüzeye çıkmış da, sen gözünü duvarda bi' noktaya dikip kalakalmışsın gibi...Evde ekmek olmadığından kahvaltı yapamayıp, ama üşendiğinden de dışarı çıkamayıp isabetsizce televizyon izlemek gibi...Yaz hiç gelmeyecekmiş, zil hiç çalmayacakmış, alacağının üstüne yatılacakmış gibi...Üç günlük zeytinyağlı pırasayı yemek gibi sevmediğin işi yapmak, sevmediğin birine gülümsemek gibi...

1 yorum:

  1. Arasıra bu tükenmişlik duygusu sarar insanı. Fazla uzatmadan silkinip çıkabiliyorsan ne alâ... Yoksa iş depresyona sarar. Hepimizin bu silkinmede kullandığımız farklı araçlarımız var. Kimi facebooka sarar, kimi arkadaşlarıyla takılır içer sıçar, kimi bir sevgili yapmıştır (hayat ona güzeldir zaten)... farklı farklı şeyler işte... Tutunacak bir şeyleri olmalı insanın.

    YanıtlaSil